எனக்கு படுக்கை பிழைகள் உள்ளன மற்றும் ஒரு அழிப்பாளரை வழங்க முடியாது
அனிம் மற்றும் மங்காவில் "பொறிகள்" போன்ற கோப்பைகள் உள்ளன, மேலும் பாலினத்தை அடிக்கடி மாற்றும் கதாபாத்திரங்கள் கூட உள்ளன, குறிப்பாக மேற்கத்திய தொடர்களுடன் ஒப்பிடுகையில், "பைனரி" க்குள் எழுத்துக்கள் இன்னும் சீராக இருப்பதாகத் தெரிகிறது. குறிப்பாக, நான் போன்ற நிகழ்ச்சிகளைப் பற்றி யோசிக்கிறேன் ரன்மா 1/2, மரியா ஹோலிக், ஓரான் உயர்நிலைப்பள்ளி ஹோஸ்ட் கிளப்.
ஜப்பானிய கலாச்சாரம் மிகவும் பழமைவாதமானது என்ற எண்ணத்தில் நான் இருக்கிறேன், எனவே இது எனக்கு அதிகம் புரியவில்லை. ஒரு பழமைவாத கலாச்சாரம் பாலினம் தொடர்பான கருப்பொருள்களுடன் தாராளமாக இல்லாத தொடர்களை உருவாக்கும் என்று நான் எதிர்பார்க்கிறேன்.
இதற்கு ஒரு காரணம் இருக்கிறதா? அல்லது நான் எப்படியாவது சார்புடையவனா? எனது கவனிப்புக்கு வலுவான எதிர் மாதிரிகள் உள்ளனவா?
5- நீங்கள் காகிதத்தைக் காணலாம் ஜப்பானில் ஆண்ட்ரோஜினியின் அரசியல்: தியேட்டர் மற்றும் அப்பால் பாலியல் மற்றும் அடிபணிதல் தொடர்புடையதாக இருக்க வேண்டும். ஜப்பானிய சமுதாயத்தில் பாலின மங்கலின் சில அம்சங்களை இது விவாதிக்கிறது. இது என் தேநீர் கோப்பை அல்ல என்பதால் நான் இதைப் படிக்கவில்லை, நீங்கள் இங்கே என்ன கேட்கிறீர்கள் என்பது துல்லியமாக இல்லை, ஆனால் அது தொடர்புடையது என்று நான் நினைக்கிறேன். தலைப்பைத் தேடுகிறீர்கள் என்றால் அதை ஆன்லைனில் காணலாம்.
- எதிர் மாதிரிகள் பற்றிய உங்கள் கடைசி புள்ளியைப் பொறுத்தவரை, சில மேற்கத்திய ஊடகங்கள் நிச்சயமாக இந்த கருப்பொருள்களைத் தொட்டுள்ளன. ஷேக்ஸ்பியர், தொடக்கக்காரர்களுக்கு: பன்னிரண்டாம் இரவு ஓரானின் ஹருஹி அல்லது மரியா ஹோலிக் ஷிஜு போன்ற ஒரு பையனாக மாறுவேடமிட்ட ஒரு பெண்ணைப் பற்றியது. ஆனால் சில ஜப்பானிய எடுத்துக்காட்டுகள் அவர்களுக்கு ஒரு குறிப்பிட்ட தன்மையைக் கொண்டுள்ளன என்று நான் நினைக்கிறேன், நான் நினைக்கக்கூடிய பெரும்பாலான மேற்கத்திய உதாரணங்களால் பகிரப்படவில்லை, இது கேட்க ஒரு பயனுள்ள கேள்வியாக அமைகிறது. (எ.கா. யுகிமுராவுடன் ஹகனை செய்யும் அதே திசையில் விஷயங்களை எடுக்கும் எந்த மேற்கத்திய உதாரணத்தையும் நான் நினைக்க முடியாது ...)
- தொடர்புடைய: anime.stackexchange.com/q/3520/6166.
யூபோரிக் பதில் புதிரின் ஒரு பகுதி என்று நான் நினைக்கிறேன். இது தலைப்பில் உள்ள கேள்விக்கு மிகவும் நேரடி பதில், ஆனால், என் மனதில், முழுமையானதாக இல்லை. முழு விஷயத்தையும் ஒன்றாக இணைக்க நான் தயாராக இல்லை, ஆனால் என்னால் முடிந்ததை பங்களிக்க முயற்சிப்பேன்.
ஜப்பானிய கலாச்சாரம் அதன் ஆரம்பத்திலேயே பாலின கருப்பொருள்களால் ஈர்க்கப்பட்டதாக தெரிகிறது. ஷின்டோ புராணங்களில் இஷி கோரே டோம் நோ காமி என்று அழைக்கப்படும் ஒரு திருநங்கை தெய்வம் இடம்பெற்றுள்ளது, மேலும் சில படைப்பு புராணங்கள் ஓரினச்சேர்க்கை கருப்பொருள்களை உள்ளடக்கியது. மூல.
ஜப்பானிய கபுகி தியேட்டரில் முதலில் ஆண் மற்றும் பெண் நடிகர்கள் இருந்தனர், ஆனால் 1630 களில் தொடங்கி, டோக்குகாவா ஷோகுனேட் நாடகங்களின் பெருகிய சிற்றின்ப தன்மை காரணமாக பெண்கள் மேடையில் தோன்றுவதைத் தடைசெய்தது, எனவே ஆண் நடிகர்கள் அனைத்து பெண் வேடங்களிலும் நடிக்கத் தொடங்கினர். (கபுகி, "மாற்றம் yar -கபுகி"). தகராசுகா ரெவ்யூ என்று அழைக்கப்படும் அனைத்து பெண் நாடகக் குழுவும் 1913 இல் நிறுவப்பட்டது; பெண்கள் தங்கள் தயாரிப்புகளில் ஆண்களின் பாத்திரங்களை வகிக்கிறார்கள், ஒரு வகுப்பின் பொதுவான அனிம் ட்ரோப்பைப் போலவே, ரோமீ யோ மற்றும் ஜூலியட் அல்லது தூங்கும் அழகி ஆண் கதாபாத்திரத்தில் ஒரு சிறுவயது தோற்றமுள்ள பெண் மற்றும் பெண் கதாபாத்திரத்தில் ஒரு பெண் தோற்றமுடைய பெண். மிகவும் நவீன காலங்களில், காட்சி கீ தெரு ஃபேஷன் பெரும்பாலும் ஆண்களுக்கும் பெண்களுக்கும் ஒரு ஆண்ட்ரோஜினஸ் தோற்றத்தை வலியுறுத்துகிறது. பிஷவுனனில் உள்ள விக்கிபீடியா பக்கம் ஜப்பானிய கலாச்சாரம் ஆண்ட்ரோஜி மற்றும் பாலின மங்கலான தன்மையை எவ்வாறு கருதுகிறது என்பதற்கான வரலாற்று மற்றும் நவீன அம்சங்களைப் பற்றி மேலும் விவாதிக்கிறது.
எனவே ஜப்பானிய கலாச்சாரம் ஏற்கனவே பாலின பிரச்சினைகளைச் சுற்றி நீண்டகாலமாக நிறுவப்பட்ட பாரம்பரியத்தைக் கொண்டிருந்தது. அனிமேஷில் பொறிகளின் பரவல் மற்றும் பாலின பிணைப்பு இந்த பாரம்பரியத்தின் நவீன வெளிப்பாடு என்று நான் நம்புகிறேன். யூஃபோரிக் சொல்வது போல், அனிம் மற்றும் மங்கா வரையப்பட்டிருப்பதால், அவை உடல் எல்லைக்கு அப்பாற்பட்டவை. அவர்கள் ஒரு சிறிய நடிகரைக் கண்டுபிடித்து, அந்த அம்சங்களை வெளிப்படுத்த அந்த நடிகரை அலங்கரிக்க தேவையில்லை. அனிம் மற்றும் மங்கா உண்மையில் ஒரு பெண்ணை வரைந்து அது ஒரு பையன் என்று சொல்லலாம், அல்லது ஒரு பையனை வரைந்து அதை ஒரு பெண் என்று அழைக்கலாம்.
சாத்தியமான கலாச்சார சார்பு பற்றிய கடைசி புள்ளியைப் பொறுத்தவரை, ஜப்பானிய கலாச்சாரம் இந்த கருப்பொருள்களை ஒரு தனித்துவமான முறையில் கையாள்கிறது என்று தோன்றுகிறது, இருப்பினும் இதே போன்ற கருப்பொருள்கள் மேற்கில் கேட்கப்படவில்லை. டோக்குகாவா காலத்தில் கபுகியுடனான நிலைமை, அனைத்து பகுதிகளும் ஆண் நடிகர்களால் நடித்தது, ஷேக்ஸ்பியரின் காலத்தில் இங்கிலாந்தின் நிலைமைக்கு ஒத்ததாக இருக்கிறது: பெண் நடிகர்கள் அதிகாரப்பூர்வமாக தடை செய்யப்படவில்லை என்றாலும், மிகவும் அசாதாரணமானது. இளம் சிறுவர்கள் பெரும்பாலும் பெண் வேடங்களில் நடித்தனர். (விக்கிபீடியா, பாய் பிளேயர்). இது செய்கிறது பன்னிரண்டாம் இரவு மற்றும் குறுக்கு அலங்காரத்துடன் மற்ற நாடகங்கள் மூன்று வகையான அடுக்கு மெட்டாஃபிக்ஷனல் நகைச்சுவை: அந்த நேரத்தில் பன்னிரண்டாம் இரவு முதன்முதலில் தயாரிக்கப்பட்டது, எலிசபெதன் பார்வையாளர்கள் ஒரு சிறுவனாக மாறுவேடத்தில் இருந்த ஒரு பெண்ணை விளையாடுவதைப் பார்த்திருப்பார்கள்.
நவீன மேற்கத்திய படைப்புகளும் உள்ளன, அங்கு ஆண்கள் பெண்கள் மாறுவேடமிட்டுக் கொள்கிறார்கள் அல்லது நேர்மாறாக, எ.கா. திருமதி. டவுட்ஃபயர், லேடிபக்ஸ். (அவற்றின் தரத்தைப் பற்றி நீங்கள் என்ன நினைத்தாலும் அவை இருக்கின்றன.) நீல் கெய்மனின் மார்வெல் 1602 இல், ஜீன் கிரே ஒரு சிறுவனாக மாறுவேடம் போடுகிறார், ஜார்ஜ் ஆர்.ஆர். மார்ட்டினின் எ க்ளாஷ் ஆஃப் கிங்ஸில் ஆர்யா ஸ்டார்க் போலவே.
எவ்வாறாயினும், இந்த "எதிர் மாதிரிகள்" எதையும் இந்த கேள்வியின் முன்மாதிரியாக அழைக்க நான் தயங்குகிறேன். ஷேக்ஸ்பியரைத் தவிர, நான் குறிப்பிட்ட மேற்கத்திய படைப்புகள் பாலின சிக்கல்களை ஆராய இந்த சாதனத்தை உண்மையில் பயன்படுத்தவில்லை.அவர்கள் ஒரு சிறிய வழியில், ஒரு சிறிய வழியில் இருக்கலாம், ஆனால் பெரும்பாலும், இது நகைச்சுவை அல்லது நடைமுறை காரணங்களுக்காக, அனைத்து ஆண் கூலிப்படை குழுவுடன் கலப்பது போன்றது. ரன்மா 1/2 கூட பெரும்பாலும் நகைச்சுவையானது, ஆனால் இதுபோன்ற பிற அனிம் மற்றும் மங்கா உண்மையில் பாலின பிரச்சினைகளை சில ஆழத்தில் ஆராய்கின்றன. ஹகனாயின் யுகிமுரா, மரியா ஹோலிக்கின் மரியா, மற்றும் ஓட்டோபொகுவின் மிசுஹோ போன்ற பொறிகள் பாலின பாலின ஆண் பார்வையாளர்களை ஈர்க்கும் வகையில் வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளன, அதே நேரத்தில் குழப்பம் அல்லது அச om கரியம் போன்ற உணர்வைத் தூண்டுகின்றன. அந்த அச om கரியத்தை நகைச்சுவைக்காகப் பயன்படுத்தலாம், இது ஹகானை மற்றும் மரியா ஹோலிக் போன்றது, ஆனால் இந்த முறை திருமதி டவுட்ஃபயர் நகைச்சுவையை உருவாக்கும் முறையிலிருந்து மிகவும் வித்தியாசமானது.
இந்த அனிம் மற்றும் மங்கா செய்யும் அதே வழியில் பாலின பிரச்சினைகளை ஆராயும் இலக்கியம் மற்றும் திரைப்படத்தின் உயர் படைப்புகள் உள்ளன. ஆனால் அனிம் மற்றும் மங்கா எடுத்துக்காட்டுகள் உயரமானவை அல்ல; அவை ஒப்பீட்டளவில் பிரபலமானவை, மேலும் சாதாரண வாசகர்களுக்கும் பார்வையாளர்களுக்கும் உருவாக்கப்பட்டன, இலக்கிய விமர்சகர்களுக்காக அல்ல. ஹகனை மற்றும் ஓட்டோபொகு ஒரு இளம், ஆண் பார்வையாளர்களை இலக்காகக் கொண்டவர்கள், இல்லை பாலின பிரச்சினைகளைப் பற்றி விவாதிப்பதற்கான திறந்த தன்மைக்காக அறியப்பட்ட பார்வையாளர்கள். புனைகதைகளில் பாலின சிக்கல்களைச் சுற்றி ஜப்பானுக்கு ஒரு தனித்துவமான பாரம்பரியம் இருப்பதாகத் தெரிகிறது, மேலும் அனிம் மற்றும் மங்காவில் பொறிகளின் நவீன பயன்பாடு மற்றும் பாலின வளைவு ஆகியவை அந்த பாரம்பரியத்தின் நவீன தொடர்ச்சியாகும்.
3- சிறந்த பதில்! இது எதிர்காலத்தில் ஒரு ஆய்வுக் கட்டுரைக்காக இந்த கருத்தை உருவாக்க விரும்புகிறேன் ...
- @moegamisama நன்றி! இது மிகவும் சுவாரஸ்யமான தலைப்பு, இது ஒரு சிறந்த ஆய்வுக் கட்டுரையை உருவாக்கும் என்று நான் நினைக்கிறேன். விஷுவல் கீ அல்லது தியேட்டரில் கவனம் செலுத்தும் மற்றும் கடந்து செல்வதில் அனிமேஷைக் குறிப்பிடும் ஆவணங்களை நான் கண்டேன், ஆனால் அனிம் மற்றும் மங்காவில் குறிப்பாக கவனம் செலுத்தும் எதுவும் இல்லை.
- 1 "ஒரு பெண்ணை வரைந்து அது ஒரு பையன் என்று சொல்லுங்கள்" என்பதற்கு ஒரு எடுத்துக்காட்டு கொடுக்க யூரி நா வட்டாஷி முதல் அகுமா நா கனோஜோ (?), மற்றும் "ஒரு பையனை வரைந்து அதை ஒரு பெண் என்று அழைக்கவும்" அஹாரு x கிகன்ஜு.
இது "ஒரு பெண்ணை வரையவும், அதை ஒரு பையன் என்று அழைக்கவும்" நினைவுபடுத்தலுடன் மிகவும் தொடர்புடையது என்று நான் நம்புகிறேன்.
முதலாவதாக, அனிம், மங்கா மற்றும் பிறவற்றில், ஆண்களுக்கும் பெண்களுக்கும் இடையில் வேறுபாடு காண்பது மிகவும் எளிதானது; வெறுமனே அவர்கள் வெவ்வேறு பாணிகளைக் கொண்டிருப்பதால். மேலும், பார்வையாளர்களுக்கு கதாபாத்திரங்கள் மீதான ஈர்ப்பு பெரும்பாலும் இந்த பாணியை அடிப்படையாகக் கொண்டது, ஆனால் கதாபாத்திரங்களின் உண்மையான உயிரியலை அடிப்படையாகக் கொண்டது அல்ல.
நிஜ வாழ்க்கையில், ஒரு பெண்ணாக ஒழுங்காக காட்டக்கூடிய ஒரு ஆண்ட்ரோஜினஸ் ஆணைக் கண்டுபிடிப்பது பெரும்பாலும் கடினம், ஆடை அல்லது ஒப்பனைக்கு நிறைய முயற்சிகள் செய்யப்படாவிட்டால். ஆனால் வரையப்பட்ட ஊடகங்களில், ஒரு பாத்திரத்தை மிகவும் பாணியில் வரைந்து அதை ஒரு பையன் என்று அழைப்பது மிகவும் எளிதானது. அதைப் பார்க்கும் எவருக்கும் சாதாரண பெண்ணாக இருக்கலாம், அது ஒரு பெண்ணாக இருந்தால் இன்னும் ஈர்ப்பு இருக்கிறது. இது ஒரு ஆண்குறி உள்ளது என்ற உண்மை பொதுவாக ஈரோ-ட j ஜின்ஷியில் மட்டுமே ஆராயப்படுகிறது. எல்லா நோக்கங்களுக்காகவும், அத்தகைய கதாபாத்திரங்கள் எந்தவிதமான மோசமான விளைவுகளும் இல்லாத பெண்கள் என்று கருதலாம்.
ஆண் ஸ்டைலிங் வெளிப்படையாக இருக்கும்போது விரும்பப்படும் ஒரு "பொறி" பாத்திரத்தை நான் இன்னும் பார்க்கவில்லை. அது புஜோஷிகளுக்கு அல்ல.
3- மேற்கத்திய ஊடகங்களில் இது மிகவும் பொருந்தும், மேலும் நீங்கள் அதை அதிகம் காணவில்லை (வழங்கப்பட்டாலும், இது முக்கியமாக இளம் பார்வையாளர்களை இலக்காகக் கொண்டது மற்றும் மேற்கில் இந்த வயதில் பைனரி அல்லாத பாலின வெளிப்பாடு அரிதானது)
- "பொறிகள்" மிகவும் பொதுவானவை என்பதற்கான எல்லா காரணங்களையும் இந்த பதில் தாக்கும் என்று நான் நினைக்கவில்லை, ஆனால் இது நிச்சயமாக முக்கியமானவற்றில் ஒன்றாகத் தோன்றுகிறது: ஒரு கலை ஊடகமாக அனிமேஷனின் தன்மை. +1. ஒப்பிடுவதற்கு ஜே-டிராமாக்கள் போன்ற பிற ஜப்பானிய அனிமேஷன் அல்லாத ஊடகங்களைப் பார்ப்பது ஒரு பயனுள்ள அடுத்த கட்டமாக இருக்கும்.
- வீழ்ச்சி 2016 க்கு விரைவாக முன்னோக்கி செல்லுங்கள், மற்றும் அமெரிக்காவில் நிகழும் அனைத்து பாலின பிரச்சினைகளுடனும், மேற்கு நாடுகள் அதிக பாலினத்துடன் கூடிய முக்கிய ஊடகங்களுக்கு மிகவும் தயாராக இல்லை என்பது தெளிவாகிறது. <இது ஒரு பரிதாபம், ஏனெனில் இது வேடிக்கையானது.
